بررسی شکاف نسلی دینی در بین جانبازان و فرزندان پسر آنها(مورد شهر قم)

چکیده پژوهش حاضر با عنوان «بررسی شکاف نسلی دینی در بین جانبازان و فرزندان پسر آنها» (مورد شهر قم) درصدد است تا پس از شناخت میزان دینداری جانبازان و پسرانشان، شکاف نسلی دینی بین آنها را سنجش نموده و شکاف نسلی دینی بر حسب سبک های تربیتی جانبازان را مطالعه نماید. روش تحقیق پیمایشی و ابزار اندازه گیری پرسشنامه می باشد. جامعه آماری این پژوهش را آن دسته از جانبازان 25% و بالاتر شهر قم و پسران آنها تشکیل می دهند که پسرانشان، دانش آموخته سال سوم دبیرستان و پیش دانشگاهی در سال تحصیلی 88-89 بوده باشند. بر اساس ویژگی های فوق، حجم جامعه آماری220 نفر شامل 110 نفر پدران جانباز و 110 نفر از فرزندان پسر آنها می باشد. بر اساس نظریه های تغییر اجتماعی، دگرگونی ارزش ها و یادگیری اجتماعی فرضیه های زیر شکل گرفت: از نظر میزان دینداری بین جانبازان و فرزندان پسرشان شکاف نسلی وجود دارد؛ بین شیوه تربیتی پدران و وجود یا عدم وجود شکاف نسلی دینی با پسرانشان رابطه وجود دارد؛ بین شیوه تربیتی پدران و انتخاب خانواده به عنوان منبع شناخت دینی پسران ارتباط وجود دارد؛ بین وجود داشتن یا نداشتن منبع شناخت دینی و وجود یا عدو وجود شکاف نسلی دین یارتباط وجود دارد؛ بین سبک تربیتی والدین دیندار و وجود یا عدم وجود شکاف نسلی با فرزندان شان رابطه وجود دارد. در بررسی فرضیه اول، نتایج پژوهش حاکی از آن است که اختلاف معناداری در ابعاد اعتقادی و تجربی بین جانبازان و پسرانشان وجود ندارد ولی در بعد پیامدی شاهد وجود فاصله نسلی و در بعد مناسکی با شکاف نسلی مواجه هستیم. آزمون فرضیه دوم نشان داد که رابطه معنی داری میان سبک های مختلف تربیتی و وجود داشتن یا نداشتن شکاف نسلی دینی می باشد. همچنین آزمون فرضیه بعدی، حاکی از وجود رابطه معنی دار میان سبک های مختلف تربیتی و انتخاب خانواده به عنوان منبع شناخت دینی توسط پسران می باشد. آزمون فرضیه چهارم گویای وجود رابطه میان داشتن و نداشتن منبع شناخت دینی و داشتن یا نداشتن شکاف نسلی می باشد. آزمون آخرین فرضیه نیز نشان می دهد که بین سبک تربیتی والدین دیندار و وجود یا عدم وجود شکاف نسلی با فرزندان شان رابطه وجود دارد.